မေန႔က ဘေလာ့တစ္ခုမွ ဖတ္လိုက္မိတာေလးတစ္ခုေၾကာင့္ က်ေတာ့စိတ္ထဲမွာ အေတြးတစ္ခုဝင္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီ့ပို႔စ္မွာ စာေရးသူက ပုဂံေခတ္က က်န္စစ္သားနဲ႔ ငရမန္ကန္း တိုက္တဲ့စစ္ပြဲမွာ က်န္စစ္သားက ေစာလူးမင္းကို သတ္ၿပီးနန္းလုတယ္။ ၿပီးေတာ့ အျပစ္ေတြကို ငရမန္ကန္းထံ လႊဲခ်တယ္။ ဒါကို ေစာလူးမင္းရဲ႕ ႏို႔စို႔ဘက္ ငရမန္ကန္းက မေက်နပ္လို႔ ပုဂံေနျပည္ေတာ္ကို ဝင္တိုက္ထားတယ္လို႔ အိပ္မက္မက္ေၾကာင္း ေရးသားထားပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အိပ္မက္မက္တယ္ဆိုတာကလည္း စာေရးသူက လူအမ်ားလက္ခံထားတဲ့ သမိုင္းကို ေျပာင္းျပန္ေရးတာေၾကာင့္ ပညာဉာဏ္နဲ႔ ေရွာင္တိမ္းလိုက္တာပါ။ စာေရးသူ၏ ဆႏၵတြင္ လူတိုင္းရင္ထဲက ေလးစားၾကေသာ မင္းေကာင္းမင္းျမတ္၊ ဘာသာသာသနာ ထြန္းကားျပန္႔ပြားေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့သည္ က်န္စစ္မင္းကို ခ်ိဳးႏွိမ္၍ ေျပာဆိုလိုျခင္းမဟုတ္မွန္း က်ေတာ္ နားလည္ပါသည္။ စာေရးသူေျပာခ်င္တဲ့ အဓိက ပိြဳင့္ကေတာ့ သမိုင္း ဆိုတဲ့ စကားလံုးပါပဲ။ သမိုင္းဆိုတာကို ဘယ္လိုသတ္မွတ္ၾကမွာလဲ။ အဲဒီ့သမိုင္းက ဘယ္ေလာက္ထိ တာသြားသလဲ။ သမိုင္းအမွန္တစ္ခုျဖစ္ဖို႔ ဘာေတြ လိုအပ္မလဲ။ သမိုင္းဆိုးေတြကို ဘယ္လိုေျပာင္းလဲၾကမလဲ။ သမိုင္းအစစ္ကို သမိုင္းအတုႏွင့္ ေျပာင္းလဲလို႔ရသလား။
က်ေတာ့အျမင္တစ္ခု ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီ့ေခတ္က သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္စနစ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ စစ္သည္ေတြက တစ္ေသြး၊ တစ္သံ၊ တစ္မိန္႔ကိုသာ နာခံပါတယ္။ စစ္ပြဲအစမွာေတာ့ ဘာေၾကာင့္တိုက္တယ္။ ဘာအတြက္တိုက္တယ္။ ကိုယ့္ဘုရင္နဲ႔ သူ႔အရွင္ ၾကားမွာ ဘယ္လို ျပႆနာေတြ ရွိတယ္။ ဆိုတာ မသိၾကေပမယ့္ တိုက္..... ဆိုတာနဲ႔ တိုက္ၾကရံုပါ။ တကယ္တမ္း တိုက္ပြဲၿပီးသြားေတာ့ စစ္သည္ေတြအေနနဲ႔ ကိုယ့္ဘုရင္ ကိုယ့္အရွင္ မွားေနေစဦး မွားမွန္းမေျပာရဲ ျဖစ္ၾကေပလိမ့္မည္။ ဒီ့ျပင္မက စစ္ေအာင္ပြဲ ခံယူသူ မိမိဘုရင္ မိမိအရွင္၏ ေကာင္းကြက္ကို ရွာႀကံေျပာကာ ဖားၾကေပဦးမယ္။ အရွင့္မေကာင္းေၾကာင္း ေျပာသူကို ကြက္ျမက္မည္။ ေကာင္းေၾကာင္းေျပာသူကို ခ်ီးေျမႇာက္မည္။ ပုန္ကန္သူမ်ားကို ဖမ္းဆီးအက်ဥ္းခ်မည္။ ပံုစံခြက္တစ္ခု ရိုက္သြင္း၍ သမိုင္းသစ္တစ္ခုကို ရာဇဝင္ က်န္ေအာင္ေရးသားမည္။ က်ေတာ္ၾကားဖူးသေလာက္ သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္တို႔တြင္ မျဖစ္ႏိုင္တာ မရွိျဖစ္သည္အထိ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ၾကေပသည္။ က်န္စစ္သားကို အပထားလို႔ သမိုင္းတေလွ်ာက္က ဘုရင္ေပါင္းမ်ားစြာကို ျခံဳငံုၾကည့္ၾကပါစို႔။ သမိုင္းတြင္ မေကာင္းေသာ ဘုရင္ကို မေကာင္းဘူးဟု ေရးသားၾကသည္။ ေကာင္းေသာ ဘုရင္ကို ေကာင္းသည္ဟု ေရးသားထားၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ေကာင္းေသာဘုရင္ကို မေကာင္းဘူးဟု ဆို၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မေကာင္းေသာဘုရင္ကို ေကာင္းသည္ဟု ဆို၍ေသာ္လည္းေကာင္း သမိုင္းတု (ျပင္ဆင္သမိုင္း) မရွိေလၿပီေလာဟု က်ေတာ္ေတြးဆမိပါသည္။ ဤစကားေၾကာင့္ သမိုင္းပညာရွင္မ်ား၏ အရည္အခ်င္းႏွင့္ သိကၡာတရားကို ထိပါးေစာ္ကားသကဲ့သို႔ ျဖစ္သြားလွ်င္ တခါတည္း ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ပါသည္။ အမွန္ေတာ့ ဤကိစၥကလည္း ထင္သေလာက္ေတာ့ မလြယ္ကူပါ။ သို႔ေသာ္.... မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဟု အျပည့္အဝ မေထာက္ခံရဲသည္ကား က်ေတာ့ ရင္ထဲက စကားပါ။
က်ေတာ္ဤသို႔ ေျပာရျခင္းအတြက္ မခိုင္လံုေသာ္ျငား ေထာက္ျပႏိုင္သည့္ သက္ေသအခ်ိဳ႕ရွိပါသည္။ ယေန႔ေခတ္ ယေန႔အခ်ိန္တြင္ နအဖ၏ စစ္ဖိနပ္ေအာက္ ျပားျပားဝပ္ေနၾကသည့္ ျပည္သူ႔ကိုယ္စား က်ေတာ္ေျပာခ်င္ပါသည္။ ျပည္သူ႔ေသြး၊ ျပည့္သူ႔ေခြၽးႏွင့္ ရင္းႏွီးကာ ရယူခဲ့သည့္ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို မသိေသာ လူငယ္ေတြ တစတစ မ်ားျပားလာသည္မွာ ျငင္း၍မရႏိုင္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မိန္႔ခြန္းေျပာရန္ မိုက္ကိုင္ထားသည့္ ဓာတ္ပံုကို အဆိုေတာ္သစ္လားလို႔ ေမးသူေတြလည္း မယံုႏိုင္ဖြယ္ ရွိေနပါၿပီ။ ဒါေတာင္မွ အခုမွ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ရံုသာရွိပါေသးသည္။ ဒီစစ္ဖိနပ္ေအာက္ကေန ေနာက္ ႏွစ္ ၂၀ တိုင္ေအာင္ ရုန္းမထြက္ႏိုင္ေသးဘူး ဆိုရင္ ကမၻာတုန္ေအာင္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဆိုသည့္ ေက်းဇူးရွင္ ပုဂိၢဳလ္ထူးႀကီးအတြက္ ရင္နာစြာ စိုးရိမ္မိပါသည္။ အက်ိဳးအျမတ္ ရလွ်င္ၿပီးေရာ ဘာကိုမွ ဂရုမစိုက္သည့္ တရုတ္ကလည္း ဒီသမိုင္းတုကို ကူေရးေပးၾကဦးမည္။ ျမန္မာျပည္ တစ္ေခါက္လွ်င္ အိမ္က မိန္းမအတြက္ စိန္တစ္ဆင္ဆာ ရေနသည့္ အသားမဲမဲ ကပၸလီကလည္း သမိုင္းတုကို လက္မွတ္ထိုးေပးဦးမလား မေျပာႏိုင္။ ကိုယ္စီးပြားေတာင္ ကိုယ္ႏိုင္ေအာင္ မထိန္းႏိုင္ေသးသည့္ လူတြင္က်ယ္မ်ားကလည္း ေသြးပူတုန္းသာ အသံေကာင္း ဟစ္ႏိုင္ၾကေပလိမ့္မည္။ ယခုေတာင္ ေရးခ်င္ရာေရး လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ထားသည့္ ဖြဲစည္းပံုအေျခခံဥပေဒ မူၾကမ္းကို အတည္ျပဳၿပီး သြားၾကၿပီ။ မၾကာမီ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတု ျပဳလုပ္ကာ အစိုးရအတုလက္ထဲသို႔ အာဏာကို လႊဲေပးၾကဦးမည္။ ၿပီးလွ်င္ က်ေတာ္ေျပာသည့္ သမိုင္းတုကို ဆက္လက္ ေရးသားၾကေပဦးမည္။
ျပည္သူ႔ကိုယ္စားပဲ ျပည္သူ႔ေတြကို ေျပာခ်င္ပါသည္။ က်ေတာ္တို႔ ဘာလုပ္ၾကမည္နည္း။ စည္းလံုးၾကဖို႔ေတာ့ လိုပါလိမ့္မည္။ သည္အခ်ိန္မွာ နအဖသာလွ်င္ ရန္သူျဖစ္ပါသည္။ က်န္တာအားလံုးက ေသြးခ်င္းေတြ ျဖစ္ၾကပါသည္။ ဘယ္ႏိုင္ငံကိုမွ အားကိုး၍ မျဖစ္ႏိုင္။ ျပည္သူ႔အင္အား ျပည္သူ႔ထံတြင္သာ ရွိသည္ မဟုတ္ပါလား။ စည္းလံုးစြာ တြန္းလွန္ၾကပါစို႔။ စည္းလံုးစြာ ကန္႔ကြက္ၾကပါစို႔။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတု အလိုမရွိ၊ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ သမိုင္းအတု အလိုမရွိ။ သမိုင္းစစ္ သမိုင္းမွန္ကို ေအာင္ျမင္စြာ ေရးၾကပါစို႔လား။
မူႀကိဳေလး
၇-၆-၂၀၀၉
က်ေတာ့အျမင္တစ္ခု ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီ့ေခတ္က သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္စနစ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ စစ္သည္ေတြက တစ္ေသြး၊ တစ္သံ၊ တစ္မိန္႔ကိုသာ နာခံပါတယ္။ စစ္ပြဲအစမွာေတာ့ ဘာေၾကာင့္တိုက္တယ္။ ဘာအတြက္တိုက္တယ္။ ကိုယ့္ဘုရင္နဲ႔ သူ႔အရွင္ ၾကားမွာ ဘယ္လို ျပႆနာေတြ ရွိတယ္။ ဆိုတာ မသိၾကေပမယ့္ တိုက္..... ဆိုတာနဲ႔ တိုက္ၾကရံုပါ။ တကယ္တမ္း တိုက္ပြဲၿပီးသြားေတာ့ စစ္သည္ေတြအေနနဲ႔ ကိုယ့္ဘုရင္ ကိုယ့္အရွင္ မွားေနေစဦး မွားမွန္းမေျပာရဲ ျဖစ္ၾကေပလိမ့္မည္။ ဒီ့ျပင္မက စစ္ေအာင္ပြဲ ခံယူသူ မိမိဘုရင္ မိမိအရွင္၏ ေကာင္းကြက္ကို ရွာႀကံေျပာကာ ဖားၾကေပဦးမယ္။ အရွင့္မေကာင္းေၾကာင္း ေျပာသူကို ကြက္ျမက္မည္။ ေကာင္းေၾကာင္းေျပာသူကို ခ်ီးေျမႇာက္မည္။ ပုန္ကန္သူမ်ားကို ဖမ္းဆီးအက်ဥ္းခ်မည္။ ပံုစံခြက္တစ္ခု ရိုက္သြင္း၍ သမိုင္းသစ္တစ္ခုကို ရာဇဝင္ က်န္ေအာင္ေရးသားမည္။ က်ေတာ္ၾကားဖူးသေလာက္ သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္တို႔တြင္ မျဖစ္ႏိုင္တာ မရွိျဖစ္သည္အထိ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ၾကေပသည္။ က်န္စစ္သားကို အပထားလို႔ သမိုင္းတေလွ်ာက္က ဘုရင္ေပါင္းမ်ားစြာကို ျခံဳငံုၾကည့္ၾကပါစို႔။ သမိုင္းတြင္ မေကာင္းေသာ ဘုရင္ကို မေကာင္းဘူးဟု ေရးသားၾကသည္။ ေကာင္းေသာ ဘုရင္ကို ေကာင္းသည္ဟု ေရးသားထားၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ေကာင္းေသာဘုရင္ကို မေကာင္းဘူးဟု ဆို၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မေကာင္းေသာဘုရင္ကို ေကာင္းသည္ဟု ဆို၍ေသာ္လည္းေကာင္း သမိုင္းတု (ျပင္ဆင္သမိုင္း) မရွိေလၿပီေလာဟု က်ေတာ္ေတြးဆမိပါသည္။ ဤစကားေၾကာင့္ သမိုင္းပညာရွင္မ်ား၏ အရည္အခ်င္းႏွင့္ သိကၡာတရားကို ထိပါးေစာ္ကားသကဲ့သို႔ ျဖစ္သြားလွ်င္ တခါတည္း ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ပါသည္။ အမွန္ေတာ့ ဤကိစၥကလည္း ထင္သေလာက္ေတာ့ မလြယ္ကူပါ။ သို႔ေသာ္.... မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဟု အျပည့္အဝ မေထာက္ခံရဲသည္ကား က်ေတာ့ ရင္ထဲက စကားပါ။
က်ေတာ္ဤသို႔ ေျပာရျခင္းအတြက္ မခိုင္လံုေသာ္ျငား ေထာက္ျပႏိုင္သည့္ သက္ေသအခ်ိဳ႕ရွိပါသည္။ ယေန႔ေခတ္ ယေန႔အခ်ိန္တြင္ နအဖ၏ စစ္ဖိနပ္ေအာက္ ျပားျပားဝပ္ေနၾကသည့္ ျပည္သူ႔ကိုယ္စား က်ေတာ္ေျပာခ်င္ပါသည္။ ျပည္သူ႔ေသြး၊ ျပည့္သူ႔ေခြၽးႏွင့္ ရင္းႏွီးကာ ရယူခဲ့သည့္ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို မသိေသာ လူငယ္ေတြ တစတစ မ်ားျပားလာသည္မွာ ျငင္း၍မရႏိုင္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မိန္႔ခြန္းေျပာရန္ မိုက္ကိုင္ထားသည့္ ဓာတ္ပံုကို အဆိုေတာ္သစ္လားလို႔ ေမးသူေတြလည္း မယံုႏိုင္ဖြယ္ ရွိေနပါၿပီ။ ဒါေတာင္မွ အခုမွ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ရံုသာရွိပါေသးသည္။ ဒီစစ္ဖိနပ္ေအာက္ကေန ေနာက္ ႏွစ္ ၂၀ တိုင္ေအာင္ ရုန္းမထြက္ႏိုင္ေသးဘူး ဆိုရင္ ကမၻာတုန္ေအာင္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဆိုသည့္ ေက်းဇူးရွင္ ပုဂိၢဳလ္ထူးႀကီးအတြက္ ရင္နာစြာ စိုးရိမ္မိပါသည္။ အက်ိဳးအျမတ္ ရလွ်င္ၿပီးေရာ ဘာကိုမွ ဂရုမစိုက္သည့္ တရုတ္ကလည္း ဒီသမိုင္းတုကို ကူေရးေပးၾကဦးမည္။ ျမန္မာျပည္ တစ္ေခါက္လွ်င္ အိမ္က မိန္းမအတြက္ စိန္တစ္ဆင္ဆာ ရေနသည့္ အသားမဲမဲ ကပၸလီကလည္း သမိုင္းတုကို လက္မွတ္ထိုးေပးဦးမလား မေျပာႏိုင္။ ကိုယ္စီးပြားေတာင္ ကိုယ္ႏိုင္ေအာင္ မထိန္းႏိုင္ေသးသည့္ လူတြင္က်ယ္မ်ားကလည္း ေသြးပူတုန္းသာ အသံေကာင္း ဟစ္ႏိုင္ၾကေပလိမ့္မည္။ ယခုေတာင္ ေရးခ်င္ရာေရး လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ထားသည့္ ဖြဲစည္းပံုအေျခခံဥပေဒ မူၾကမ္းကို အတည္ျပဳၿပီး သြားၾကၿပီ။ မၾကာမီ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတု ျပဳလုပ္ကာ အစိုးရအတုလက္ထဲသို႔ အာဏာကို လႊဲေပးၾကဦးမည္။ ၿပီးလွ်င္ က်ေတာ္ေျပာသည့္ သမိုင္းတုကို ဆက္လက္ ေရးသားၾကေပဦးမည္။
ျပည္သူ႔ကိုယ္စားပဲ ျပည္သူ႔ေတြကို ေျပာခ်င္ပါသည္။ က်ေတာ္တို႔ ဘာလုပ္ၾကမည္နည္း။ စည္းလံုးၾကဖို႔ေတာ့ လိုပါလိမ့္မည္။ သည္အခ်ိန္မွာ နအဖသာလွ်င္ ရန္သူျဖစ္ပါသည္။ က်န္တာအားလံုးက ေသြးခ်င္းေတြ ျဖစ္ၾကပါသည္။ ဘယ္ႏိုင္ငံကိုမွ အားကိုး၍ မျဖစ္ႏိုင္။ ျပည္သူ႔အင္အား ျပည္သူ႔ထံတြင္သာ ရွိသည္ မဟုတ္ပါလား။ စည္းလံုးစြာ တြန္းလွန္ၾကပါစို႔။ စည္းလံုးစြာ ကန္႔ကြက္ၾကပါစို႔။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတု အလိုမရွိ၊ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ သမိုင္းအတု အလိုမရွိ။ သမိုင္းစစ္ သမိုင္းမွန္ကို ေအာင္ျမင္စြာ ေရးၾကပါစို႔လား။
မူႀကိဳေလး
၇-၆-၂၀၀၉
1 comments:
မွန္ကုန္လြန္းလုိ႔ ဘာေၿပာရမွန္းမသိဘူးဗ်ာ..။
Post a Comment